Język kwiatów / The Language of Flowers
Kwiaty są wszędzie – kupujemy je na śluby, pogrzeby, urodziny i rocznice.
Kładziemy na groby i przystrajamy rodzinne stoły. Czekamy na kwiatka od bliskiej osoby. Widzimy je na obrazach, pocztówkach i laurkach od dzieci. Uprawiamy w ogrodach.
Czerpiąc z wiktoriańskiej, sentymentalnej tradycji mowy kwiatów, japońskiej drogi kwiatów – kado i polskiej szkoły bukieciarstwa, chcę za pomocą roślin, tkanin i innych obiektów oddać uczucia i stany, które mnie dotykają.
Smutek, złość, bezsilność. Miłość, pasję, zadowolenie. Żałobę i stratę. Wewnętrzny chaos i momenty spokoju.
Układam bukiety w geście wdzięczności i uznania dla samej siebie, honoruję nimi moich bliskich. Układam je dla mamy, która nie żyje od wielu lat. To wizualny tren o naszej relacji.
Sprawdzam, czy dziś sztuka układania kwiatów może być rytuałem?
A potem zadaję sobie pytania: skąd się biorą kwiaty? Kto je hoduje/uprawia? No i w końcu – czy one coś czują? Przyglądam się kwiatom jako obiektom, ale i jako podmiotom moich działań. Ciekawi mnie rola, znaczenie i miejsce kwiatów w codzienności, kulturze i sztuce – od aspektów najbardziej osobistych, po te dotyczące spraw globalnych.
Jeśli chcesz posłuchać, co mówię o tym cyklu, zapraszam do dwóch rozmów:
“Kwiaty duszą się powietrzem” – podcast Fotopolis
“Florystka” – audycja w Radiu Kapitał
Wynikiem tego projektu jest książka fotograficzna SZEŚĆ WAZONÓW.
